خبرنامه

عکس معروف ترین زنان ایرانی که کشف حجاب کردند
همه ماشین های پلیس ایران! +تصاویر
تصاویر: بزرگترین برج جهان در عمق 300 متری

عکس معروف ترین زنان ایرانی که کشف حجاب کردند

Posted: 13 Oct 2011 02:27 PM PDT

مینا لاکانی:

مینا
لاکانی متولد1351 تهران، بازیگر تئاتر و سینمای ایران بود که در سال 1373
برای بازی در فیلم دیدار، برنده جایزه سیمرغ بلورین بهترین بازیگر نقش اول
زن جشنواره فیلم فجر شد. وی کار خود را با تئاتر آغاز کرد اما آغاز فعالیت
سینمایی او حضور در فیلم «پرواز را به خاطر بسپار» صورت گرفت.

از دیگر
کارهای سینمایی او می ‌توان به جان سخت، دیدار، روز فرشته، زن شرقی و فیلم
های تلویزیونی بگو که رویا نیست اشاره کرد. همچنین وی در سریال های تاوان،
آخرین گناه، روزهای اعتراض و ترانهٔ مادری نیز حضور داشته است.

لاکانی
چند روز پیش با شرکت در برنامه شباهنگ صدای آمریکا بدون حجاب حاضر شد و در
مصاحبه با این شبکه خود را مبرا از حزب بازی خواند ولی مدعی شد به خاطر
همبستگی با مردم، از ایران خارج شده است. لاکانی در این مصاحبه عدم حضورش
در صدا وسیما را نه ضعف بازیگری و نامناسب بودن برای نقش، بلکه سیاسی
خوانده است.

فریبا داوودی مهاجر

[center]

[/center]

فریبا
داوودی مهاجر کارشناس و مشاور دفتر مشارکت زنان اصلاحات، خبرنگار روزنامه
های اصلاح طلب، مشاور رئیس جمهور در مرکز مطالعات و تحقیقات استراتژیک
ریاست جمهوری (دولت خاتمی), مشاور وزیر علوم و مشاور وزیر ارشاد اسلامی
دوران اصلاحات) بوده است.

وی پس
از فرار به خارج و پناه بردن به دامن آمریکایی ها طی مصاحبه ای با یکی از
شبکه های لس آنجلسی وقتی مجری از او سوال پرسید که چرا شما فقط جلوی دوربین
روسری سر می کنید؟ گفت: من بنا بر مصلحت و شرایط قبلا در ایران حجاب داشتم
ولی اعتقادی به آن ندارم.

خبرنگار از
او خواست تا روسری اش را بردارد داودی هم مقابل دوربین تلویزیون حجابش را
برداشت. وی این عمل را اعتراض به وضع موجود ایران می داند و از زنان ایرانی
هم می خواهد که تجربه او را تکرار کنند.

فرناز قاضی زاده

[center]

[/center]

فرناز
قاضی‎زاده روزنامه نگار ایرانی و مجری شبکه تلویزیونی بی‎بی‎سی فارسی،
متولد12 آذر 1353 در تهران است. قاضی‎زاده سال‎ها در روزنامه‎های ایرانی
فعالیت کرد. او از سال 1375 کارش را در هفته‎نامه «خانه» آغاز کرد. بعد از
آن در سال 1377 به روزنامه ایرانیان سپس به روزنامه زن رفت.

قاضی‎زاده
همچنین سابقه فعالیت در روزنامه نشاط، جامعه روز، آفتاب امروز، هم میهن
(به مدیر مسئولی غلامحسین کرباسچی) و «یاس‎نو» را دارد. قاضی‎زاده در سال
1379 حتی در صدا و سیمای جمهوری اسلامی ایران نیز به‎عنوان مجری در یک
برنامه علمی به نام کاوش فعالیت می‎کرد. فرناز قاضی‎زاده در سال 1382،
به‎همراه خانواده‎اش ایران را ترک کرده و به هلند و بعد از آن به انگلستان
رفت.

در سال 2005
میلادی، قاضی‎زاده به‎همراه مسعود بهنود، نوشابه امیری، هوشنگ اسدی و حسین
باستانی روزنامه اینترنتی روزآنلاین را راه‎اندازی کردند. در فوریه 2005
به‎عنوان تهیه‎کننده رادیو، به استخدام بی‎بی‎سی‎فارسی درآمد. در بی‎بی‎سی،
قاضی‎زاده علاوه‎بر تهیه گزارش، به‎عنوان مجری برنامه‎های رادیویی کار کرد
تا این‎که در سال 2009 به‎عنوان مجری تلویزیون فارسی بی‎بی‎سی کار خود را
آغاز کرد.

گلشیفته فراهانی

[center]

[/center]
رهاورد
(گلشیفته) فراهانی 19 تیر 1362 در تهران و در خانواده ای هنرمند متولد شد.
پدرش بهزاد فراهانی بازیگر سینما و تئاتر کشور و مادرش فهیمه رحیم نیا فارغ
التحصیل رشته هنرهای تجسمی است.

وی بازی
خود را بازی در فیلم درخت گلابی در سال 1376 آغاز کرد. از دیگر فیلم های
معروف او می توان به بوتیک، اشک سرما، ماهی ها عاشق می شوند، به نام پدر،
گیس بریده، میم مثل مادر، سنتوری، همیشه پای یک زن در میان است، دیوار و
درباره الی اشاره کرد.

گلشیفته
فراهانی با خروجش از کشور حجابش را کنار گذاشت و سپس طی مصاحبه ای اعلام
کرد که از حجاب متنفر است. فراهانی با بازی در فیلم های غیر اخلاقی هالیوود
علاوه بر این که تمام راه های برگشت به ایران را به روی خودش بست باعث شد
تا بسیاری از سینمادوستان کشور از وی به خوبی یاد نکنند.

فاطمه حقیقت جو

[center]

[/center]

فاطمه‏
حقیقت‌جو فعال سیاسی و نمایندهٔ اصلاح‌طلب دوره ششم مجلس شورای اسلامی در
سال1347 در جنوب تهران به دنیا آمد. وی در جریان استعفای دسته‌جمعی
نمایندگان مجلس پس از عدم موفقیت برای اجرای اصلاحات مورد نظر خود و دوستان
اصلاح طلبش در مجلس، استعفایش توسط اعضای این مجلس در تاریخ 4 اسفند 1382
پذیرفته شد.

وی به
بهانه ادامه تحصیلات از کشور خارج شد و ماهیت وابسته خود را به غرب و
تفکرات سکولار آن در اجرای برنامه های برنامه های ضد ایرانی آمریکا و
انگلیس نشان داد. فاطمه حقیقت‌جو که به همراه محسن کدیور و عطاءالله
مهاجرانی مدیریت سایت ضدانقلاب جرس را برعهده دارند. او پس از فرار به خارج
ابتدا چادر را کنار گذاشت و با توصیه دوستان آمریکایی هایش با کت و دامن
در انظار عمومی ظاهر شد.

وی در
مصاحبه ای با صدای آمریکا به تشریح نظرات سکولار خود درباره حجاب پرداخته و
با بی ارتباط دانستن حجاب با عفت از همان مثال نخ نما شده که آدم باید دلش
پاک باشد استفاده کرده و گفته است: این تصور غلطی است که برخی فکر می کنند
اگر زنی حجاب نداشت از دایره پاکدامنی و عفت خارج شده است. من زنان بسیاری
را می شناسم که حجاب ندارند اما عفیف هستند .

شادی صدر

شادی
صدر متولد 1353 وکیل و روزنامه‌نگار فمینیست ایرانی و فعال حقوق زنان به
شمار می آید. او در حدود پانزده سالگی با ماهنامه سروش نوجوان وارد حوزهٔ
روزنامه‌نگاری شد، سپس با ماهنامه همشهری همکاری کرد. در دانشگاه رشته حقوق
را انتخاب کرد و دبیر سرویس حقوقی روزنامه زن شد.

صدر به
عنوان یکی از مخالفان جمهوری اسلامی مدتی است به آمریکا مهاجرت کرده و به
دلیل سخنان ضدایرانی خود به بهانه دفاع از حقوق زنان جوایز متعددی را از
نهادهای وابسته به آمریکا و رژیم صهیونیستی دریافت کرده است، در جدید‌ترین
اقدام خود دست به تاسیس یک سازمان جدید زده است.

«شادی
صدر» که پای ثابت سخنرانی‌های ضداسلامی و ضدایرانی در کشورهای مختلف
اروپایی و آمریکا است، پس از ناکامی در اجرای طرح «کمپین علیه حجاب» مدتی
را سکوت کرده بود، با استفاده از یک بودجه هنگفت که منبع آن مشخص نیست،
سازمانی را تحت عنوان عدالت برای ایران تاسیس کرده و به دنبال اجرای
برنامه‌های ضدایرانی است.

مسیح علی نژاد

معصومه
علی‎نژاد قمی، معروف به مسیح علی‎نژاد در سال 1355 در بابل متولد شد. او
روزنامه‎نگاری را از سال 1378 با روزنامه همبستگی آغاز کرد و بعد از آن با
ایلنا همکاری کرد. از او در روزنامه‎های شرق، بهار، وقایع اتفاقیه، هم‎میهن
و اعتماد ملی نیز نوشته‎هایی منتشر شده است.

علی‎نژاد
به‎همراه عناصر افراطی و نفوذی مدعی اصلاح‎طلبی پس از فرار به آمریکا،
معرکه‎گیر تجمعات 20-30 نفره ضد انقلاب در شهرهای واشنگتن، نیویورک و
بوستون شد. در این تجمعات عناصری نظیر محسن سازگارا، فاطمه حقیقت‎جو، علی
افشاری، علی‎اکبر موسوی خوئینی، محمد تهوری، احمد باطبی، مسیح علی‎نژاد
و... حضور پیدا می‎کنند و ضمن معرکه‎گیری تلاش می‎کنند تا خود را نزد طرف
آمریکایی، فعال و به درد بخور! نشان دهند.

این طیف
همچنین پس از انتخابات ریاست جمهوری دهم و به‎ویژه در روزهای منتهی به 18
تیر، از سوی رسانه‎های بدنام غربی (صدای آمریکا، رادیو فردا، بی‎بی‎سی،
گویانیوز، روز نت، رادیو زمانه و...) به عرصه فعالیت فراخوانده شدند تا به
تحریک بی‎هزینه برای آشوبگری بپردازند. خبرنگار فراری نشریات زنجیره‎ای
اصلاح‎طلب، اکنون در لندن اقامت دارد و با سایت جرس همکاری می‎کند.

به
گزارش عصر امروز، به نظر می رسد چنین افرادی که سال ها تحت قوانین اسلامی و
شرایط مساوی حقوق بشر در ایران فعالیت می کردند هرگز به عنوان یک ایرانی
مسلمان دغدغه اعتلای ایران و اسلام را در سر نمی پروراندند و بیشتر به فکر
ارضای امیال های شخصی خود بوده اند و از موضع گیری آنان پس از خروج از کشور
نیز چنین بر می آید که مخالفتشان با جمهوری اسلامی نه یک مخالفت اصولی و
دارای مبانی منطقی بلکه بیشتر مخالفتی از جنس غریزه های جنسی است.
مخالفتهایی که تماما در یک کلام خلاصه می شود: چرا جمهوری اسلامی نمی گذارد
ما لخت باشیم و در خیابانهای تهران خود را نمایش بدهیم؟

همه ماشین های پلیس ایران! +تصاویر

Posted: 13 Oct 2011 02:18 PM PDT

سیر تحول خودروهای پلیس طی 70 سال اخیر جالب است.

به گزارش «قدس
آنلاین»، از دهه 1320 که خودروهای آلمانی، انگلیسی و آمریکایی به خدمت
شهربانی کل کشور درآمدند تا امروز که از بنز، پژو و زانتیا برای کارهای
مربوطه استفاده می‌شود. شاید کمتر کسی به نوع خودروها و تجهیزات به کار
رفته در آنها توجه کرده باشد ولی آنچه مسلم است اینکه صرف‌نظر از قدمت
طولانی استفاده از خودرو در این بخش تنها ظرف چند سال اخیر شاهد ارتقای
تجهیزات در این خودروها بوده‌ایم به عبارت دیگر خودروهای پلیس شاید بیش از
60 سال جز به چراغ‌های گردان، بی‌سیم و بلندگو به چیز دیگری مجهز نبوده‌اند
اما امروز به سیستم‌هایی نظیر دوربین‌های خودکار، دستگاه‌های GPS، لوازم
تشخیص مصرف نوشابه‌های الکلی توسط رانندگان، امکانات ماهواره ای، رایانه‌ای
و ... تجهیز شده‌اند. در ادامه به سیر تحول این خودروها اشاره می‌کنیم.

دهه 1320

مدلی
از بنز قدیمی، حدود 67 سال پیش یعنی در سال 1940 میلادی ساخته و برای به
کارگیری در شهربانی روانه تهران شد. در آن روزگار هنوز خودروهای پلیس به
چرا‌غ‌های گردان، بی‌سیم و بلندگو مجهز نشده بودند.

دهه 1330

فولکس‌واگن
قورباغه‌ای شکل با دو رنگ مشکی و سفید که به یک چراغ‌گردان آبی‌رنگ و یک
دستگاه بی‌سیم با برد محدود مجهز شده بود از جمله وسایل نقلیه مورد استفاده
پلیس راهنمایی و رانندگی در آن زمان بود. این خودرو هم‌اکنون در پارکینگ
نیروی انتظامی خاک می‌خورد.

خودرو
دیگری که در این دهه به کار گرفته شد، بنز بود. در این دو دهه شهربانی کل
کشور تقریباً تمام دوران حکومت پهلوی اول و ابتدای دوره پهلوی دوم را با
خودروهای آلمانی سپری کرد.

دهه 1340

دهه
1340 را باید تقریباً آغاز دوباره ورود خودروهای آمریکایی به این عرصه
دانست دوج‌های کرنت شش‌سیلندر ساخت کشور آمریکا با پلاک‌های سه‌رقمی
دست‌نویس که حداکثر سرعت آنها به 200 کیلومتر در ساعت می‌رسید از سال 1346
تا 1354 مورد استفاده قرار گرفتند. دوج کرنت دارای یک بلندگوی کوچک بود که
بر روی گلگیر جلو و کنار کاپوت نصب می‌شد و مجهز به یک بی‌سیم دستی، چند
پروژکتور و یک چراغ گردان ثابت بود. دهه 40 همان دهه‌ای است که افسران زن
با موتورسیکلت در سطح شهر تهران تردد می‌کردند (سال 1346) و ضمن راهنمایی
خودروها بعضاً آنها را جریمه نیز می‌کردند.

دهه 1350

در
تمام دهه 1350 در کنار لندرور انگلیسی خودروهای آمریکایی بیوک، شورولت
رویال و بنز230 به کار گرفته شدند. بنز230 با چراغ‌های جلو عمودی شش‌سیلندر
بودند و حداکثر سرعت آنها برای این کار 220 کیلومتر در ساعت تنظیم شده بود
این خودروهای آلمانی از سال 1350 تا 1356 در شهربانی ایران خدمت کردند.

بنزهای
230 پلیس بر روی سقف خود و در وسط آن دارای یک بلندگو بودند که با اهرمی
از داخل اتاق به سمت چپ و راست حرکت می‌کرد. پلاک این خودروها نیز دست‌نویس
و چهاررقمی بودند. این خودرو هم همچون دوج کرنت از یک بی‌سیم بلندگو و
بی‌سیم موتورلا آمریکایی بهره می‌جست. از رنجرور انگلیسی که دارای
هشت‌سیلندر و توان حداکثر سرعت 200 کیلومتر در ساعت بود از سال 1354 تا سال
1359 در مناطق کوهستانی و برف‌گیر استفاده شد رنجرورها مجهز به کولرهای
سقفی بودند ولی در همان سال‌ها یک دستورالعمل قانونی در حال تبدیل‌کردن
خودروهای پلیس به شورولت رویال بود. براساس آن دستورالعمل دستگاه‌های دولتی
و نظامی ملزم شده بودند از کالاهای ساخت داخل استفاده کنند و از آنجا که
شورولت آمریکایی در ایران مونتاژ می‌شد بنابراین از سال 1356 تا سال 1362
از این خودرو شش‌سیلندر با توان رسیدن به سرعت 220 کیلومتر در ساعت استفاده
شد.

دهه 1360

بنز
250 هم از جمله خودروهایی بود که در دهه‌های 50 تا 70 مورد استفاده پلیس
قرار گرفت. این خودرو آلمانی شش سیلندر بود و با چراغ‌های افقی قادر بود
200 کیلومتر در ساعت را بپیماید. بنزهای 250 که اول به صورت دنده فرمان
(دنده رول) بودند بعدها انواع گیربکسی آن هم وارد کشور شد و مورد استفاده
قرار گرفت.

دهه 1370

اما
دهه 1370 را باید زمان ورود خودروهای شرقی به ناوگان پلیس دانست به طوری
که کم‌کم سروکله تویوتا کریسیدا ژاپنی هم پیدا شد این خودرو چهارسیلندر بود
و قادر بود 200 کیلومتر مسافت را طی یک ساعت بپیماید. از تویوتا کریسیدا
بین سال‌های 1370 تا 1379 استفاده شد. اواسط دهه 70 یعنی از سال 1374 به
بعد پاجرو هم آمد و مورد استفاده پلیس راه کشور قرار گرفت. پاجرو ژاپنی
شش‌سیلندر بود و 200 کیلومتر در ساعت سرعت می‌گرفت.

دهه 1380

دهه
1380 عصر به کارگیری خودروهای سمند، زانتیا، پژو 206 و بنز 240E.
خودروهایی که به ایربگ، سیستم‌های ترمز ABS و بی‌سیم‌های دوربرد و
بلندگوهای پیشرفته، رایانه و امکانات ماهواره‌ای مجهز شده‌اند.

تصاویر: بزرگترین برج جهان در عمق 300 متری

Posted: 13 Oct 2011 01:54 PM PDT

سطح این هرم وارونه، از شیشه ساخته خواهد شد تا ورود اشعه خورشید به داخل بخش های مختلف برج مع...، راحت تر شود.

قرار است در مکزیک برج مع... در 300 متری زمین ساخته شود.

به گزارش
عصر ایران به نقل از روزنامه البیان امارات، مهندسان معماری، یک برج مع...
65 طبقه را در عمق 300 متری زیر زمین طراحی کرده اند.

ایده
طراحی برج مع... در مرکز شهر مکزیکو پایتخت مکزیک برای مقابله با قوانین
ساخت برج هاست. براساس قوانین پایتخت، حداکثر طبقات برج ها می بایست هشت
طبقه باشد وتخریب ساختمان های قدیمی نیز ممنوع است.

10 طبقه از این برج مع... برای واحدهای مس...، تجاری و موزه و 35 طبقه هم برای واحدهای اداری اختصاص خواهد یافت.

مهندس «استيبان سواريز» طراح برج مع... گفته است که این برج شامل یک مرکز فرهنگی نیز خواهد بود.

وی اضافه کرد: سطح این هرم وارونه، از شیشه ساخته خواهد شد تا ورود اشعه خورشید به داخل بخش های مختلف برج مع...، راحت تر شود.